Heel gek idee om niet thuis te zijn met Kerst. Geen famous Ayam Kodok met de familie dit jaar, een eeuw-oude traditie van de Steevensz familie. Geen famous Gourmet & Fondue Christmas met de Peters-familie dit keer. Vast ook een bijna eeuw-oude traditie van mijn lieve schoonfamilie. Nee, dit jaar vieren wij Kerst met Amerikanen. Amerikanen die we niet kennen, maar die ons wel met een warm hart verwelkomen. Amerikanen die we tegenkomen op straat en die ons vriendelijk Merry Christmas toewensen. Amerikanen met wie we een gezellige ‘chitchat’ hebben terwijl we aan de lekkerste Chai Tea Latte ooit zitten in de plaatselijke Bookstore van Monterey. Terwijl het buiten pijpenstelen regent, het kwik niet boven de 15 graden uitkomt, genieten wij van de gesprekken met ‘all kind of people’. Waar we ook komen, waar we ook gaan zitten, er zijn altijd mensen met wie we een gesprekje aanknopen. Van iedereen krijgen we een vriendelijke, oprechte lach (geloof me, ik voel het aan mn water hoor als mij een ‘fake-Trump-lach’ wordt aangeboden ). Het geeft ons het gevoel dat we welkom zijn in dit land van contrasten, van grote contrasten. Het land van biljonairs & the homeless. Het land van de democraten en de Trump-aanhangers, al zijn die laatsten in geen velden of wegen te bekennen. Het land waar alles groot kan zijn, maar ook zo klein. Het land van de ongelooflijk mooie en indrukwekkende 17-miledrive van Monterey naar Carmel en de shabby achterstandswijken in de hoeken van de steden en stadjes.

De lucht is opgeklaard , de wolken vol drizzling rain zijn voorbij gedreven. Het belooft een mooie frisse maar zonnige Kerst te worden voor ons dit jaar. Een kerstdag waarop we zullen aankomen in de Happiest City of America (zo zeggen ze zelf), San Luis Obispo . . .

Happy Holidays!