Al vaak is er geschreven over eten. Al heel vaak is er geschreven over Indonesisch eten. . . En toch ga ik het ook weer doen. Het kan ook niet anders in dit land. Dit land ziet eruit als een bord met fris-gras-groene bananenbladeren met parelwitte rijstkorrels en bamboestokjes met ketjap-bruine sateh. Dit land ruikt naar de kruidige geur van kruidnagel met een zweem van gebakken knoflook en de rook van barbeque. Dit land proeft zo zoet als een superrijpe mango en tegelijkertijd zo pittig als een lepel sambal trassi.

In dit land lijkt alles om eten te draaien. Vanaf zonsopkomst tot het moment dat alle oogjes weer toe gaan draait alles om 'Makan Makan'. Zodra je je hoofd buiten je slaapkamer steekt, of je nou bij familie logeert of in een Bed & Breakfast verblijft, voor je het weet staat er een bord vol heerlijkheden voor je neus. De ene dag is het de vertrouwde smaak van nasi goreng, de andere dag word je wakker met een bord nasi uduk (witte rijst met allerlei kleine gerechtjes zoals gebakken tempeh, reepjes omelet en zoetzout rundvlees in bananenblad gewikkeld). Een paar uurtjes later, als onze magen als vanzelf weer beginnen te knorren door alle kruidige etensgeuren en de rookgeuren van de vele barbequetjes met allerlei soorten sateh op straat, doen we ons tegoed aan nog meer lekkers. Bakmi goreng en gewokte kankung (wilde spinazie) met rode peper en knoflook. Om dan 's avonds, na een middag sightseeing gewoon weer aan tafel te kruipen voor een portie veeeeeeel te hete Crispy Duck waaraan onze darmen echt niet gewend zijn ;). Als toetje dan nog even een lekker stukje pisang goreng met een korstje die zo'n leuk knisperend geluid maakt als je je tanden erin zet.

Ik had, voor ons vertrek, nog heilig gezworen dat ik er niet aan mee zou doen :), aan dat drie keer op een dag een 'avondmaal' . Maar dan zet je voet op Indonesische grond, je ruikt die kruidnagel met dat zweempje knoflook. En dan zijn er nog maar twee keuzes, je draait je om en vraagt de eerste de beste man of vrouw achter een balie waar je een ticket naar Nederland kan kopen of . . . je loopt door en geeft je over aan deze verrukkelijke eetcultuur. 'Do as the Romans do' zoals Erica Terpstra zo mooi zegt tijdens die mooie aflevering van Erica op reis in Sulawesi. Vanaf het moment dat je de keuze maakt om door te lopen is er geen weg meer terug. . .