Na 10 dagen Java, nu dan aangekomen op Sulawesi. South Sulawesi om precies te zijn! De mensen hier praten niet over Sulawesi maar South Sulawesi, alsof het een apart landje is, een eigen regering heeft, een eigen cultuur en een eigen taal ; ).

Wat kunnen we verwachten, wat zullen we allemaal gaan zien en beleven? Ook die positieve verrassing van Java, die ten opzichte van 13 jaar geleden, zo'n groei heeft doorgemaakt zowel qua welvaart als ook qua hygiene?

De eerste aanblik van de stad Makassar, waarbij de regen absoluut een belangrijke rol speelt, is niet al te florissant : (. Veel vervallen huizen, veel half afgebroken gebouwen, opengebroken straten en veel rommel en stinkend afval op straat. Om het nog wat erger te maken wordt de knop van boven vol open gegooid en langzaam beginnen de, met gaten gevulde straten, te overstromen boehoehoe. Onze slippers houden we niet droog natuurlijk, zelfs rubber laarzen zouden onze voeten niet hebben kunnen beschermen en dus gaan we maar op zoek naar een tentje voor een lekker bakkie thee.

'Hmmm, durf jij hier naar binnen?'. Hmmm, denk beter van niet, wat denk jij : (?'. 'Hmmm deze meneer is niet echt blij dat we bij hem iets willen eten/drinken wel?'. 'Hmmm, laten we deze thee met schuimlaag toch maar niet opdrinken of wel?'. 'Hmmm, hier dan maar, dan bestel ik wel pisang goreng, die wordt in ieder geval in de gloeiend hete olie gedenderd waar geen bacterie het in overleeft'. 'Hmmm, zag jij daar in die vuilnishoop ook het een en ander bewegen toen we er vlak langs liepen?'.

Afijn, onze hygiene-normen hebben we flink moeten laten zakken, uhhhh 0-punt niveau zou ik zeggen. Maar ons tripje naar Fort Rotterdam (vooral voor geschiedenis- en geologie-freaks een must) was hartstikke leuk. Na het museum en het fort, waar Paul nu van alles over weet, hebben we nog geanimeerd gekletst met twee vrolijke tourguides over van alles en nog wat. Het Nederlands elftal is hier in Indonesie wereldberoemd en Robin van Persie en Arjen Robben zijn de helden. De Indonesische presidenten, van Soekarno tot Habibi en de nieuwe president, worden uitvoerig besproken en ook het onderwerp religie komt ter sprake. Prachtig om te zien en te horen hoe in dit land de Islam weliswaar door 90% van de bevolking wordt aangehangen maar hoe respectvol en harmonieus er wordt omgegaan met zowel katholieken als andersoortige gelovigen.

Al met al geen stad om nog een tweede keer te bezoeken, maar we gaan van middag toch nog wel even op onze, inmiddels droge slippertjes, de straat weer op voor onze derde massage (yeahhhhh) zodat we morgen fris en fruitig genoeg zijn om ons richting Tana Toraja te begeven. . .