Zo, daar zitten we dan. Op onze (naar onze mening) veel te moderne en westerse hotelkamer in Sengkang, in de buurt van Lake Tempe waar we morgen nog een boottrip gaan maken naar het drijvende dorp, alvorens weer op het vliegtuig te stappen naar onze volgende bestemming: het wonderschone eiland Bali.

Na een mooie rit door de bergen, wederom langs Erotic Mountain (rara waarom dat ding zo heet whoehaaa), slaan we de lunch maar over en laten we ons door Sam (onze sympathieke Makassarse 'driver') naar ons volgende hotel brengen. Hmmmm :(, het 'reizigersvirus' (in de volksmond ook wel 'schijterij' genoemd) wil ons (lees Paul dit keer) toch weer even wakker schudden :(. Jammerrrrr! Hopelijk helpen de lepels 'Woods-peppermint, die eigenlijk als hoestdrank bedoeld is ;) maar in onze familie nou eenmaal het wondermiddel is voor al uw 'buikklachten', en de flesjes Coca Cola zodat we niet naar het 'betere werk' (lees antibiotica) dat we van onze huisdoc hebben meegekregen, hoeven te grijpen. Fingers crossed dus!

Wat een schitterende dagen hebben wij achter de rug! Zoveel indrukken, wat een impact! De schoonheid van de ruige bergen, de wilde jungle-achtige bossen waarin zich het leven van deze Toraja's afspeelt. Hoog in die bergen, ver weg van drukke en vieze steden als Makassar leeft dit mooie volk. In volledige harmonie met elkaar. Alles draait ook hier weer om SAMEN! De familie, de buurt, daar draait het om. Men helpt elkaar altijd, overal en met alles. Daar kunnen wij in het westen nog veel van leren!

Een poging om te beschrijven wat we gezien hebben, gehoord hebben, gevoeld en ervaren hebben zou maar een miniscule weergave zijn van de werkelijkheid. Daarom besluit ik ook om de poging niet te wagen. Eenieder die nieuwsgierig is geworden zal toch echt zelf het vliegtuig moeten pakken. . .

Ultieme geluksmomenten willen we echter wel graag delen. Krap en romantisch zittend in de gemotoriseerde betjak (tuk-tuk) en genietend van dat ene moment dat je 'daar' mag zijn. Verwonderd op het balkon van dat eethuisje, uitkijkend op een wonderschoon tafereel van stoere rotspartijen, vrolijke bananenplanten, groener dan groene velden met jonge paddi (rijstplantjes) en fladderende felgekleurde vlinders. Al hobbelend en bobbelend rijdend door de mangrove-achtige bossen en dichtbegroeide jungle over bumpy keien en blubberige paden. Vastzittend in diezelfde blubber midden in de jungle om even later (nadat we met veel motorgeraas alsnog uit deze blubber gekomen zijn), op een smal bochtig paadje wederom in rode blubberige klei nu toch echt niet meer zonder hulp de drek uit kunnen komen. Blij zijnd dat al die grappige schooljongetjes ons allemaal heel graag willen helpen om SAMEN, met een touw, onze 2-wheel-drive de blubber uit te trekken. Happy wordend van de lachende high-five's die we van deze kanjertjes krijgen nadat ze van onze gids de welverdiende rupies in ontvangst hebben genomen voor hun fantastische prestatie.

Thankz mooie Toraja's voor deze bijzondere belevenis!