Wooowww, surprise! Vandaag heb ik een talent van mezelf mogen ontdekken waarvan ik het bestaan nog niet kende. Gisteren op de sneeuwschoenen was ongelooflijk gaaf dus het was geen verrassing dat we vandaag nog een tandje avontuurlijker wilden. Natuurlijk willen we nog meer avontuur, nog meer spektakel, nog meer winterse wildlife-pret.

Het oorspronkelijke plan was om te gaan langlaufen, maar na wat youtube-filmpjes te hebben bekeken leek het toch wel wat te ‘normaal’ voor ons. A Wildlife Forest Ski Tour, yep dat was het! Dat is wat we willen gaan doen!

Oops best wel lange latten, hmmm best wel smalle latten, okee let’s do it! Klik, klik de lange jongens vastgebonden onder de schoentjes. Stokjes in de heerlijk warme Lapse wanten. Kom maar op met dat bos. Let’s kick some ass!

En wat ik niet voor mogelijk had kunnen houden, ik bleek een absoluut natuurtalent. Als een jonge hinde vloog ik door ‘the deep snow’. Mn eigen track makend, uphill, downhill, alsof ik nooit anders gedaan had. Wat een prachtige natuur, door de ongerepte dikke pakken sneeuw. Mn skies zakten soms wel een halve meter in de sneeuw, maar geen probleem. Als je al zoveel jaren aan yoga doet en ‘the tree’ dag in dag uit door oefent, dan is balans houden natuurlijk ‘a piece of cake’. Fantastisch! Om me heen vielen mn mede-wildlife-skiërs om de haverklap om, vooral tijdens het downhillen. Ik zag ze worstelen met opstaan en nog erger worstelen met het weer aandoen van die lange latten. Sommigen werden volledig door het witte sneeuwdek bedolven. De twee gidsen Lars en Anni hadden hun handen vol aan mijn mede-skiërs. Maar ze bleven lachen, werden niet sjaggerijnig, blij en happy bleven ze mijn skivrienden geduldig weer uit die meters sneeuw takelen. De gezichten van sommigen begonnen op het einde van de tour ook aardig te tekenen, awhhhh sielug, dat vallen en opstaan kost natuurlijk enorm veel energie. Poeh, blij dat het bij mij zo heerlijk natuurlijk verliep. Dit is echt niet de laatste keer dat ik dit gave forest-skiën heb gedaan. Lars, onze gids zei het me later op de dag nog, toen we m nog even tegen kwamen tijdens onze bijzonder mooie sunset-wandeling. Hij vertelde me dat hij zo trots op me was dat ik het zo ontzettend snel onder de knie had gekregen. Met een voldaan en blij gevoel laaf ik me zodadelijk aan de welverdiende warmte van de sauna. . .