Wie had dat nou gedacht een paar maandjes geleden? Toen was het plan nog om rond de kersttijd een rondreis door Vietnam te maken. We waren er al helemaal op voorbereid, op de alle fleurige lampionnetjes en het heerlijke eten. Maar helaas, mijn immuunsysteem was nog niet volledig hersteld van de medicatie die ik eerder dit jaar wekelijks voor mijn reumatoide artritis moest injecteren. Ik hoor het mijn specialist nog tegen me zeggen: 'ga nou maar gewoon naar Madrid ofzo dit jaar (haha)'.

Maar goed Vietnam is het niet geworden, dat vonden we zelf ook niet zo'n goed idee, maar Madrid voldeed niet helemaal aan onze 'eisen'. Warmte wilden we en liefst ook zon. Zuid Spanje misschien? Of Zuid Italie? Of Griekenland dan? Al surfend op het internet stuitten we op de klimaattabellen van deze meestal zonnige bestemmingen. Jammer hoor, december en januari bleken echte regenmaanden te zijn in deze regio's.

Voorzichtig opperde ik of we niet weer terug konden naar California . . . . het was zo heerlijk vorig jaar en het klimaat was ronduit zalig. En zo geschiedde. Vanmiddag rond 12.40 uur (NL tijd 21.40 uur) raakten de wielen van de nieuwste aanwinst van KLM, een boeing 787 Dreamliner, de landingsbaan van San Francisco en nog geen twee uurtjes later openden we de ge-upgrade-kingsize-room in het The Marker Hotel midden in het centrum van San Francisco.

We zijn een stelletje lucky bastards dat we voor de 2e keer dit jaar in het land van 'I have a dream' mogen rondtoeren. En hoeveel warmer kan het welkom van deze Californische stad nog worden? Als welkom zijn we vanmiddag getrakteerd op een heuse 'silent night-holy night' kerstsfeer op Union Square (met live kerstengelen-meidenkoor). Na een 'hilly walk' door Chinatown onze lichte trek op Mexicaanse wijze gestild met een dikke bak home made guacamole en tostada tinga (pulled chicken op mexicaanse toast).

Het is nu 18.50 uur plaatselijke tijd en het allerliefst willen we slapen, slaaaapen, slaaaaaapen! Maar we hebben onszelf beloofd dat we niet voor 21.00 uur in slaap mogen vallen want anders wordt dat met die jetlag natuurlijk een drama. Het belooft een mooie toer te worden waarbij we de hele kustroute tot aan San Diego aan de Mexicaanse grens gaan afrijden. Tussendoor even een doorsteekje richting Phoenix om Ellen en Robin a big hug te geven. Maar eerst nog even 2 hele dagen genieten van de Golden Gate, Fishermanswharf en Lombard Street.

To be continued . . . .