Deel 1

Mission accomplished! 

We wilden natuurlijk naar Californie om heerlijk van een dikke 2 weken vakantie te genieten. En natuurlijk wilden we ook naar Amerika om mijn grote nicht en haar vrouw te bezoeken. En niet te vergeten, we wilden natuurlijk ook echt live ervaren of Christmas in The States echt gevierd wordt zoals we dat in die vele romcoms gezien hebben. We wilden de westkust aanschouwen en langs de Highway One toeren. Maar er was en is nog een hele belangrijke reden waarom ik terug wilde naar dit gebied op aarde. Een voor mij hele belangrijke reden. Ik wilde onderzoeken of het klimaat hier werkelijk een positieve uitwerking heeft op, in dit geval mijn variant, van reumatoide artritis. En ik denk dat ik er na een dikke week onderzoek, met de 2 weken van vorig jaar er nog bijgeteld, wel tot een aardige conclusie kan komen. Kon ik de afgelopen weken in Nederland toch bijna geen kopje meer vastpakken van de ontstekingen in mijn polsen en schouders, kon ik mijn vingers van mijn beide handen met moeite tot een vuist ballen sinds de herfst in oktober dit jaar het Nederlandse land had bereikt. Sinds ik in Californie ben lijkt het iedere dag beter met me te gaan. Mijn polsen voelen weer bijna als vanouds. Met mijn beide handen kan ik weer vuisten maken. Mijn schouders voelen heerlijk flexibel aan en ik kan mijn armen weer hoog de lucht in strekken. De zon, de hoge druk, de temperatuur, alles speelt waarschijnlijk mee. En dat zonder dat ik enige vorm van medicatie gebruik! Want dat was het experiment. Ik ga het lot niet tarten door hier mee te doen aan de Amerikaanse lifestyle als het om eetgedrag gaat. De suikerconsumptie is hier onbegrijpelijk hoog. Het is iedere dag weer een hele uitdaging om ‘healthy’ en ‘reuma-proof’ te eten. Je kunt het zo gek niet bedenken maar werkelijk overal, zelfs aan de gezonde producten wordt suiker toegevoegd. De porties van de maaltijden zijn zo gigantisch groot dat wij met z’n tweetjes er soms maar gewoon voor kiezen om 1 gerecht te bestellen. Kortom ‘mission accomplished’, conclusie getrokken. De zon, de temperatuur en de hoge druk, in combinatie met mijn sugarless, gluten- en lactosefree eten en drinken zijn hier een receipe for succes! Het voelt fantastisch om hier weer even alles te kunnen. Om me weer vrijelijk te kunnen bewegen. Om weer lekker in mijn vel te zitten. Ik geniet er met volle teugen van en gelukkig mag ik er nog een dikke week extra van genieten!

Deel 2

The Pacific Ocean

Wat een aantrekkingskracht heeft deze oceaan op ons. we kunnen er geen genoeg van krijgen. Vandaag rijden we de Highway One verder zuidwaarts af richting Santa Barbara, zo’n 100 mijl ten noorden van Los Angeles. Wat een pracht en praal langs de route. De pracht van de oceaan die haar schoonheid weer in vol ornaat laat zien aan onze rechterhand. De praal van de stoere rotsige bergen en de glooiende heuvels vol druivenranken aan onze linkerhand. Be-You-Tea-Ful!

Eenmaal aangekomen in Santa Barbara zien we dat we op moeten schieten. We hebben immers een afspraak staan met mijn grote inspirator en heldin Oprah. We rijden de kronkelige weg richting Montecito af, waar Oprah ons vandaag zal opwachten in haar 50 miljoen dollar-mansion. Langs de weelderige Riviera-achtige straten staan de prachtigste villa’s. Villa’s kun je het eigenlijk niet noemen. Hoe wel dat weet ik niet eens. Ze zijn in ieder geval groot en pompeus met enorme oprijlanen en met kerstkransen versierde hekken voor die oprijlanen. Daar in de verte, wat hoger in de bergen, zien we ineens de reusachtige mansion van Oprah oprijzen. Wauwwww, we zien haar al vanaf haar balkon naar ons zwaaien. Mijn droom staat op uitkomen! We worden persoonlijk door Oprah ontvangen en ik kan gewoon niet geloven dat we een paar minuten later bij haar in de tuin zit aan een overheerlijke kop gingertea. . . . , alweer a mission accomplished .